Kennen jullie dat je iets moet improviseren, en dat als je eenmaal hebt geïmproviseerd, je wou dat je het niet gedaan had? Dat had ik vandaag. Een echte blunder. Het was net na de pauze. We waren net klaar met opwarmen. De juf keek rond de kring en vroeg de meest angstaanjagende vraag ooit: Hebben we twee vrijwilligers? En ik gaf het stomste antwoord ooit. Ik zei dat ik wel wou. Mijn vriendin, onwetend, had hetzelfde geantwoord. We gingen op het podium staan. De situatie die we moesten spelen was dit. Er was een concert, waar we allebei heel graag naartoe wilden. Maar er was nog maar een kaartje. Toen moesten we improviseren. Ik had het kaartje te pakken, en zij pakte mijn arm, waar het kaartje inzat. Ik hief mijn andere hand omhoog, en sloeg haar. Niet nep, zoals meestal bij toneel. Ik sloeg haar. Echt. Voor de hele klas. Ik schaamde me dood! Gelukkig deed het geen pijn en kon ze erom lachen.